پل سیل‌زده کوهدشت نصب شد/ ۷۰۰ خانوار روستایی پس از ۴ سال به راه رسیدند
تاریخ انتشار: ۱۲ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۲۷۱۲۹
راه ارتباطی ۷۰۰ خانوار از روستاییان «انبار ضرونی» کوهدشت در سیل ۱۳۹۸ تخریب شد و حالا پل این روستا پس از ۴ سال نصب شده است. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرم‌آباد، وقوع سیل زمستان 1397 و اوایل بهار 1398 در پی بارندگی‌های بی‌سابقه 11 شهر و 964 روستای لرستان را تحت‌تأثیر سیل قرار داد.
سرعت جریان آب در رودخانه خرم‌آباد از 400 متر در ثانیه به 700 مترمکعب در ثانیه و سرعت آب در روخانه تیره دورود از 380 مترمکعب در ثانیه به 550 مترمکعب افزایش پیدا کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سیل اواخر اسفندماه 1397 و اوایل فروردین ماه 1398 تخریب‌های گسترده‌ای را در بخش حمل‌ونقل لرستان مانند جاده‌ها، شانه جاده‌ها، پل‌ها، راه‌آهن و آبگذرها به‌دنبال داشت.
سیل با انسداد جاده‌ها، آب‌گرفتگی جاده‌ها و تخریب پل‌ها دسترسی به برخی شهرها و روستاهای لرستان را قطع کرد و 9837.52 میلیارد ریال به بخش حمل‌ونقل این استان صدمه و خسارت زد.
7 هزار و 53 کیلومتر از راه‌های لرستان در اثر همان سیل تخریب و دچار خسارت شد که 5 هزار و 177 کیلومتر از این مقدار به راه‌های روستایی اختصاص داشت و علاوه‌‌بر آن بخشی از مسیرهای به‌سمت مزارع کشاورزی نیز تخریب شد.
سیل بی‌سابقه
سیل فروردین 1398 طبق برآورد اولیه 755 میلیارد تومان به زیرساخت‌های لرستان خسارت زد که این خسارت در کوهدشت بنا به گفته مرحوم الهیار ملکشاهی، نماینده سابق کوهدشت و رومشکان، 500 میلیارد تومان عنوان شد.
رودخانه مادیان‌رود کوهدشت در پی سامانه بارشی متراکم در فروردین 1398 طغیان کرد و مجموع بارش 4 تا 12 فروردین 273.5 میلی‌متر و در حوضه مادیان‌رود برآفتاب 344 میلی‌متر گزارش شد.
این میزان بارش در روز 12 فروردین در حوضه مادیان‌رود به 116 میلی‌متر فروکش کرد و حجم 389.5 میلی‌متر در این دو سامانه بارشی کافی بود تا این رودخانه روستاهای اطراف را زیر آب ببرد، به‌طوری‌که پل انبار ضرونی بر اثر انباشت سیل تخریب و راه ارتباطی 700 خانوار این روستا قطع شد.
سیل همان سال بر راه‌ها، پل‌ها و ابنیه کوهدشت نیز اثر گذاشت و 32 پل اصلی، فرعی و روستایی در فروردین 1398 تخریب شد تا حدود 97 میلیارد تومان خسارت به زیرساخت‌های راه این شهرستان به‌جای بگذارد.
خبرگزاری تسنیم در 14 دی‌ماه 1400 در گزارشی با نام «مهاجرت روستاییان کوهدشت پس‌از سیل/ پل روستای انبار ضرونی با 2 سال وعده تکمیل نشد» به مصائب رفت‌وآمد اهالی روستای انبار ضرونی پرداخت که حجت‌الاسلام محمدرضا مبلغی، نماینده مردم کوهدشت و رومشکان در مجلس، به این گزارش واکنش نشان داد.
پیگیری خبرگزاری تسنیم
وی در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم در 18 دی‌ماه 1400 گفته بود که در بهره‌برداری از پل روستای انبار ضرونی تعلل وجود دارد و سریع‌تر باید نسبت به رفع موانع این پروژه اقدام شود.
نماینده مردم کوهدشت و رومشکان، احداث پل انبار ضرونی را مطالبۀ جدی مردم این روستا دانست و یادآور شد که اداره‌کل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای لرستان باید قول‌های داده‌‌شده در رابطه با احداث این پل را عملیاتی کند.
عباس شرفی، مدیرکل سابق راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای لرستان، پس از انتشار گزارش ادامه پیگیری خبرگزاری تسنیم به این پیگیری واکنش نشان داد و در 6 فروردین‌ماه 1391 اعتبار لازم برای ساخت، مونتاژ و نصب عرشه پل انبار ضرونی را پنج تا شش میلیارد تومان برآورد کرد و گفت که حداقل سه ماه زمان برای نصب عرشه توسط پیمانکار جدید نیاز است.
وعدۀ مدیرکل سابق راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای لرستان برای نصب عرشه در پل روستای انبار ضرونی در بی‌اعتباری سیل معطل ماند و حالا پس از دو سال از گزارش خبرگزاری تسنیم، رئیس اداره راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای کوهدشت خبر از نصب پل جدید روستای انبار ضرونی می‌دهد.
روح‌الله مهدی‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم گفت که عرشۀ پل سیل‌زده روستای انبار ضرونی در شهریور 1402 نصب شده‌است و روستاییان هم‌اکنون در حال رفت‌وآمد هستند.
او پل روستای انبار ضرونی را از نوع فلزی با کولۀ بتنی و طول دهانه 39 متر دانست که در سیل 1398 به‌طور کامل تخریب شد و اعلام کرد که اعتبار پل جدید این روستا 22 میلیارد تومان است.
میراث خسارت‌های سیل
به گفته رئیس اداره راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای کوهدشت بخشی از راه‌های این شهرستان در منطقه کوره‌دشت و پل کاکیزه بر اثر سیل 1398 دچار خسارت شد و تمام ابنیه مناطق تخریب‌شده در حال بازسازی است.
مهدی‌پور دلیل تأخیر در بهره‌برداری از پل روستای انبار ضرونی را نبود اعتبار دانست و گفت که هفت دهنه پل جدید در منطقه کوره‌دشت در کوهدشت شمالی احداث شده‌است.
او بیان کرد که محورهای سیل‌زده کوهدشت در مناطق اولادقباد، شیرز، وِزکور در حال بازسازی است و راه ارتباطی سایر مناطق سیل‌زده این شهرستان نیز تکمیل شده‌است.
لرستان در سال‌های اخیر با ازبین‌رفتن درختان، ساخت‌وسازهای شهری و روستایی در حریم رودخانه‌ها، نبود سدسازی در مناطق پرخطر روبه‌رو است و رخ‌دادن بلایای طبیعی ضعف زیرساخت‌های این استان را به‌هنگام وقوع بحران‌ها بیش‌ازپیش عیان می‌کند.
انتهای پیام/644/.
منبع: تسنیم
کلیدواژه: سیل استان لرستان راهداری و حمل ونقل جاده ای خبرگزاری تسنیم میلیارد تومان تخریب شد میلی متر سیل زده جاده ها راه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۲۷۱۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روستایی که سهم لک لک ها شد | لک لک هایی که روستاییان را مجبور به خانه سازی کردند
همشهری آنلاین زهرا رفیعی: رییس شورای روستای کپرجودکی در اینستاگرامش قصه لک‌لک جدید را منتشر می‌کند و از سراسر ایران دوستداران محیط زیست چند نفری هزینه ساخت خانه جدید را برعهه می‌گیرند و برایش به اندازه نیاز خرید مواد اولیه پول می‌ریزند. چند روز بعد آهنگر روستا که برادر رییس شورای روستاست، سفارش جدید را تحویل می‌دهد او نیز فقط پول آهن آشیانه لک‌لک را می‌گیرد و دستمزدش حال خوب لک‌لک‌هاست. لکلکها خانه‌دار که شوند دیگر تمام سال در روستا می‌مانند و فقط نسل جدید راهی زیستگاه‌های گرمتر می‌شوند. لکلکها به هوای تالابی به این منطقه می‌آیند که سالهاست برای زنده ماندن میان پساب شهر بروجرد و زهکش‌هایی که روستاییان برای کشت خیار و برنج زمین را خشک می‌کنند، در تقلاست. اهالی روستای کپرجودکی به عشق لکلکها سهم مراتع اجدادی خود را به تالاب بخشیدند و اجازه داده‌اند این زیستگاه برای سکونت لکلکها باقی بماند. جعفر کرمی‌پور رییس شورای روستای کپرجودکی در گفت و گو با همشهری از ترجیح عمده جوانان روستا می‌گوید که می‌خواهند «تالاب بیشه دالان برای لکلکها حفظ شود»
شب سیزده‌به‌در سال ۸۵ که زلزله ۶.۲ ریشتری آمد لانه‌های تنومند و قدیمی از روی درخت‌ها و سقف حمام روستا به زمین افتاد اما سیل ۱۳۹۸ برای روستای ما برکت آورد. تالاب پرآب شد و دو سال بعد از آن هم به لطف خدا، بارندگی خوب بود. از آن سال زادآوری لکلکها خیلی خوب شد. هر کدام سه تا جوجه را بزرگ کردند. لکلکها تمام سال اینجا ماندند و فقط بچه‌هایشان لانه را ترک کردند. سال بعد لکلکها بالغ به روستا برگشتند. عید ۱۴۰۱ به ناگهان، تمام تیرهای برق پر از لک‌لک شد. نمی‌دانستیم چطور به لک لکها کمک کنیم. تجربه‌ای نداشتیم. از دوستان محیط زیستی پرسیدیم آنها گفتند برخی لاستیک کهنه به سر تیر می‌اندازند. یک ساعت بعد از اینکه سر تیر چراغ برق لاستیک گذاشتیم لکلکها آمدند. آنها ده‌ها بار چوب آوردند و باد زد و لانه را خراب کرد. آقای کل‌نگری از فعالان محیط زیست اراک پیشنهاد داد که برایشان سبد آهنی بسازیم ولی برای این کار اداره برق باید همکاری کند و سیم‌های برق را از بالای دکل پایین‌تر بیاورد. آقای محمدعلی خسروی رییس اداره برق بروجرد با جان و دل پای کار آمد و با اینکه برایشان هزینه بر بود این کار را کردند. عید ۱۴۰۱ اولین آشیانه‌های آهنی را نصب کردیم. لکلکها تا ۵ روز سراغ ۷ عدد آشیانه آهنی نیامدند. فکر کردیم ایده خوبی نبوده است. اما یک روز صبح دیدم که در تمام لانه‌ها لک لک نشسته است. اما خشکسالی همان سال باعث شد لکلکها جوجه‌هایشان را از لانه بیرون بیندازند. بحمدالله در سال ۱۴۰۲ لکلکها ۲۳ لانه درست کردند و همه جوجه‌هایشان را نگه داشتند. هیچ تلفاتی هم نداشتیم چون تالاب خشک نبود. از ابتدای امسال تا الان با کمک خیرین و دوستداران محیط زیست ۶ لانه ساختیم. هر لک‌لکی که خانه بخواهد، چند روزی روی تیر چراغ مورد نظرش می‌نشیند. در واقع انگار به ما خبر می‌دهد و ما هم دست به کار می‌شویم. اهالی روستا به خنده به من می‌گویند بابای لکلکها، ولی کار اصلی را خیرین می‌کنند. به زودی ۴ لانه دیگر هم نصب خواهیم کرد.
وقتی در پیج اینستاگرام اعلام می‌کنم که می‌خواهیم برای کل‌لکی آشیانه بسازیم مردم به صورت مشارکتی هزینه ساخت لانه را پرداخت می‌کنند. افراد با نیت خیرات برای اموات پول ساخت را به دهیاری روستا می‌دهند. پارسال خواهر زوجی که سه شب بعد از شب عروسی‌شان در اثر گازگرفتگی فوت کردند، هزینه ساخت یک لانه را به نیت آنها پرداخت کرد. از بودجه دهیاری هم برای ساخت لانه استفاده می‌کنیم.
قبل از این لک لک ها لانه هایشان را کجا درست می کردند؟بزرگترهای ما می‌گویند که ده‌ها سال قبل این روستا لک‌لک‌های زیادی داشت. آنها درخت‌های بلند صنوبر و چنار لانه می‌ساختند. اما با خشکسالی برای دو دهه لکلکها از روستا رفتند. سال ۵۲ پدرم راهی حج شد. بهار آن سال یک جفت لک‌لک روی تیربرق جلوی خانه پدرم لانه ساخت. اهالی آن دو جفت را حاجی لک‌لک صدا می‌کردند. بعدها که لک لک ها دیدند کسی کارشان ندارد روی بام خانه‌ها هم لانه ساختند.
سال ۸۵ زلزله آمد و بسیاری از لانه‌ها خراب شد. تا پیش از آن لکلکها با سرما لانه‌هایشان را ترک می‌کردند و بهار برمی‌گشتند ولی چند سال بعد دیگر تمام سال اینجا هستند.
آیا لک لک ها تلفاتی هم دادند؟بزرگترین عامل تلف شدن لکلکها ترانس برقی بود که سالی ۱۲-۱۰ بال را به کشتن می‌داد. اداره برق همکاری کرد و ترانس نزدیک تالاب را عایق‌بندی کرد و الان تک و توک پرنده مرده ببینیم.
مصالح خانه لکلکها از چیست؟لکلکها با چوبهای خشکی که در بستر تالاب رشد می‌کند لانه می‌سازند. بعضی وقتها هم دیده‌ایم که از لانه همسایه‌شان چوب می‌دزدند. روی آسمان دعوا هم می‌کنند و بالهایشان را به هم می‌زنند. تا حالا لک‌لک‌های زخمی را هم با کمک فعالان محیط زیست تیمار هم کرده‌ایم.
از جمله این گونه‌ها می‌توان به گنجشک خانگی، گنجشک درختی، سار، دلیجه معمولی، جغد کوچک، سبزقبای اروپایی، دم‌جنبانک ابلق، دم‌سرخ سیاه، کلاغ گردن‌بور و گنجشک سینه‌سیاه اشاره کرد آیا گونه دیگری از پرندگان هم می‌آیند؟
لکلکها وقتی در دو حالت منقارشان را به هم می‌زنند. یکبار وقتی است که جفتشان به خانه می‌آیند و دیگری وقتی که احساس خطر کنند. اواسط پاییز تا اوایل زمستان چند جفت درنا به تالاب می‌آیند و وقتی می‌خواهند روی تیرهای برق بنشینند، لک‌لک ها با صدا آنها را دور می‌کنند. برای تالاب پرنده‌های مهاجر مثل اگرت و حواصیل و ... می‌آیند.
شغل اهالی روستاهای مجاور با اهالی کپرجودکی فرق می‌کند؟شغل ما هم دامداری و کشاورزی است. ولی ما تصمیم گرفته‌ایم که در اراضی تالابی روستا کشاورزی نکنیم. قسمت‌هایی از تالاب در فصول گرم خشک می‌شود در دهه ۴۰ این زمین‌های بین ۶ روستای اطراف تالاب صرفا برای دامداری و حصیربافی تقسیم شد. از دهه ۸۰ روستاییان مراتع را تغییر کاربری دادند. از سال ۱۴۰۱ با بالا رفتن قیمت‌ها، اهالی روستاهای اطراف علاوه بر برنج، خیار هم کاشتند. اما ما اهالی روستای کپرجودکی تصمیم گرفتیم که بگذاریم تالاب برای حیات وحش منطقه باقی بماند. ادعای روستاییان اطراف تالاب این است که فقیرند و به پول خیار و برنج نیاز دارند. در حالی که این زمین‌ها از دهه ۴۰ در اختیار کسانی بوده که دام‌های زیاد داشته‌اند. اهالی کم بضاعت روستاهای اطراف زمینی ندارند که بخواهند بکارند و سود کنند.
سال‌ها قبل اهالی روستاها با دامداری و نی‌بری امرار معاش می‌کردند و سالانه ۵ تن بیشتر گندم نمی‌توانستند برداشت کنند. اما از زمان تغییر کاربری اراضی تالابی اوضاع تغییر کرده است. تا آنجا که می دانم یکی از روستاها ۴-۳ میلیارد تومان با گران شدن قیمت خیار درآمد داشته است. ما اهالی روستای کپرجودکی ترجیح می‌دهیم درآمد روستا از گردشگرانی باشد که برای دیدن طبیعت و لکلکها به اینجا می‌آیند. دو سال پیش که شروع کردیم به ساختن لانه برای لکلکها با کمک چند راهنمای گردشگری از مردم خواستیم به روستا بیایند. فکر می‌کردیم حدود ۱۵۰-۱۰۰ نفر مهمان داشته باشیم. از همسرم خواستم کمی آش و نان بپزد. استقبال خیلی خوب بود. حدود ۵۰۰ نفر آمدند ولی ما آماده نبودیم. به نظر ما اگر سازمان‌های گردشگری، محیطزیست و استانداری حمایت کند. مثلا روستایمان را سنگ‌فرش کنند، وام بدهند روستا را برای حضور گردشگر آماده کنیم تا از طریق گردشگر اشتغالزایی کنیم و جوان‌هایمان از روستا نروند.
کد خبر 847871 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها وزارت میراث فرهنگی و گردشگری حیوانات - حیات وحش سفر - گردشگری حیوانات - انقراض گونه‌ها سازمان حفاظت محیط زیست محیط زیست ایران
هیجان ستاره بایرن: چی بهتر از بازی با رئال!